De Montbéliarde: een hard berg-ras, productief en vruchtbaar

De Montbéliarde: een hard berg-ras, productief en vruchtbaar

 

De Montbéliarde: een hard bergras, productief en vruchtbaar

De kernfokkerij bevindt zich in Oost-Frankrijk, in de Vogezen en in de uitlopers van de Alpen. Een deel van de bedrijven bevindt zich in de bergen. Veel van de Montbéliarde melk wordt verkaast tot merkkazen. De bekendste is de Comté. Dit levert een hoge melkprijs op. Dt stelt wel eisen aan de bedrijfsvoering; silageproducten mogen niet gevoerd worden en de koeien moeten in de zomer naar buiten. De extreme weersomstandigheden alsmede het heuvelachtige terrein hebben, via natuurlijke selectie, ervoor gezorgd dat de Montbéliarde een taaie koe is die niet gauw opgeeft.

In het fokdoel staat al jaren een hoge melkproductie op de eerste plaats. Dit krijgt 50% van het gewicht in de index. Het is daardoor een hoogproductief ras. Alleen zuivere Holsteins hebben meer productieaanleg. Het verschil wordt elk jaar kleiner omdat Holstein fokprogramma's minder de nadruk op productie leggen.

 

Ras kenmerken

De Montbéliarde koe is vrijwel net zo groot en lang als de Holstein koe. Wel heeft ze meer spieren. Niet alleen is ze daardoor atletischer ze, heeft ook meer weerstand als ze wat mankeert. Doordat Montbéliardes in de droogstand vooral spieren aanzetten zijn ze veel minder gevoelig voor leververvetting.  

Naast het productie-nivo heeft het ras enorme vooruitgang geboekt in uiervorm. Montbéliarde koeien worden niet vervangen vanwege een onvoldoende uiervorm. Alle uiers zijn vlot te melken. Voor de robot zijn ze zelfs geschikter dan Holstien-uiers.

Op vruchtbaarheidsnivo zijn de Montbeliardes top. Tussenkalftijden (TKT) van 365 dagen zijn de norm. In Nederland wordt de Montbéliarde vooral gebruikt om in te kruisen in de ProCROSS 3-wegkruising. Daarnaast worden de Montbéliardes als zuiver ras gehouden. Naast een hoog saldo hebben de boeren weinig arbeid per koe.

Een ander sterk punt is de voerefficiëntie. (VE). Je zou denken dat door het zwaardere gewicht de VE minder zou zijn. De MON compenseert dat echter door een zeer gunstige TKT en door het vasthouden van de conditie over de lactatie heen. De variatie in lichaamsgewicht bij een HF koe is veel groter, dat kost voer en levert stofwisselingsproblemen op. De levensduur van de Montbéliarde is langer dan van de Holstein. Hierdoor is er minder jongvee nodig wat de voerefficiëntie ten goede komt. 

 

Modern fokprogramma

Alle bekende technieken worden ook bij de Montbéliardes toegepast. Een kleinere populatie moet aandacht hebben om de inteelttoename te beperken. Omdat er maar 2 KI's zijn voelen zij zich hiervoor verantwoordelijk. Ze houden in hun koepopulatie lijnen aan die minder hoge indexen scoren maar wel fors bijdragen aan de noodzakelijk bloedspreiding. In Frankijk is de Montbéliarde het snelst groeiend ras, momenteel zijn er rond de 350.000 dieren in de basispopulatie aanwezig.